Cykl wykłady o tańcu: „Nawiedzeni przez przeszłość - Pina Bausch i Tadeusz Kantor”
W ramach „Przewodnika taniec” zapraszamy na „oprowadzenie” po twórczości Piny Bausch i Tadeusza Kantora w perspektywie nawiedzenia przez przeszłość.
Anna Królica otwiera nową perspektywę odbioru spektakli Tanztheater Wuppertal, która pozwala zobaczyć korespondencję myśli Piny Bausch z twórczością Tadeusza Kantora. U podstaw obu teatrów (Tanztheater Wuppertal Piny Bausch i Teatru Śmierci Tadeusza Kantora) leżało pragnienie zmaterializowania (swoich) snów, nadania zewnętrznej formy natłokowi myśli, a przede wszystkim wspomnieniom, w które „ubiera się” performerów inscenizując je na kolejnych próbach w obrazy sceniczne. W obu wizjach wymienionych artystów obraz wyrażał więcej niż akcja dramatyczna w tradycyjnym teatrze, a ważkość słowa, dialogu scenicznego została przesunięta z pierwszego planu na dalszy, ustępując miejsca – ciału.”
Anna Królica (ur. 1982) - kuratorka, badaczka, krytyczka tańca.
Więcej o informacji znajdziesz tu: https://www.taniecpolska.pl/ludzie/9
Wykład Anny Królicy jest powiązany z jej wieloletnimi badaniami, których celem było znalezienie miejsc wspólnych pomiędzy twórczością Piny Bausch i Tadeusza Kantora, podobnie jak w realizowanym jej autorskim programie kuratorskim “Maszyna choreograficzna” w Cricotece (2013-2016).
Bibliografia:
Anna Królica, Kantor, Pina Bausch, and Dance Theatre w: Theatermaschine. Tadeusz Kantor in Context, edit. Magda Romanska, Kathleen Cioffi, Northwestern University Press Evanston, Illinois, 2020.
Anna Królica, “«Powiększeni o przedmiot». Balet Triadyczny Oskara Schlemmera” w: Schlemmer I Kantor, red. Małgorzata Leyko, Cricoteka, Kraków 2016.
Anna Królica, Kantor i Pina Bausch, https://culture.pl/pl/artykul/kantor-i-pina-bausch, styczeń 2016.
Anna Królica, Brigde to Understanding Kantor’s Theatre w: “New Eastern Europe. On Conflict and Reconciliation”, No. 5 (XVIII)/2015. www.neweasterneurope.eu
Anna Królica, Bântuiți de trecut /(Artykuł poświęcony Tadeuszowi Kantorowi i Pinie Bausch) w: “Scena.ro” nr 28 (1)/2015.
Anna Królica, ТАДЭВУШ КАНТАР І ПІНА БАЎШ: АПАНТАНЫЯ МІНУЛЫМ (Артыкул перакладзены з польскай )/ (Tadeusz Kantor i Pina Bausch. Obsesja przeszłości. Artykuł tłumaczony z języka polskiego) w: „pARTisan” #29’2015” .
Anna Królica, Groteskowe ciała w: „Performer. Teatr i pamięć” 2011, nr 2. (http://www.grotowski.net/performer/performer-2/groteskowe-ciala-kantor-i-wspolczesna-choreografia).
Anna Królica, Wystawianie historii «Sacre du Printemps», “Dwutygodnik” nr 59 /2011, https://www.dwutygodnik.com/artykul/2325-wystawianie-historii-sacre-du-printemps.html .
Anna Królica, “Gry z pamięcią” (recenzja Vollmond w choreografii Piny Bausch), “Dwutygodnik” 2011, nr 67, https://www.dwutygodnik.com/artykul/2730-gry-z-pamiecia-o-bausch.html
Anna Królica, «Pina» (recenzja z filmu Wima Wendersa) w: „Dwutygodnik” http://www.dwutygodnik.com/artykul/2745-pina-rez-wim-wenders.html
Anna Królica, Ukryty portret Piny Bausch, „Scena”, 2009 nr 3 (59)
Anna Królica, “Jak mogliśmy zapamiętać Pinę Bausch” w: “Gazeta Teatralna Didaskalia” 2009, nr 92/93, https://www.taniecpolska.pl/przedruk/52 .
Anna Królica, W cieniu Bausch, “Dwutygodnik”, nr 8 /07/ 2008, https://www.dwutygodnik.com/artykul/296-pina-bausch-1940-2009-w-cieniu-bausch.html
Anna Królica,”Przez zaciśnięta usta – o Die Sieben Todsünden Piny Bausch” w: www.nowytaniec.pl .
Anna Królica, “Pinie Bausch należy się coś więcej. O książce Aleksandry Rembowskiej «Teatr Tańca Piny Bausch. Sny i Rzeczywistość»”, www.nowytaniec.pl , https://www.e-teatr.pl/pinie-bausch-nalezy-sie-cos-wiecej-a77650 .
„Przewodnik taniec” proponuje subiektywne oprowadzanie po nowych i znanych przejawach tańca współczesnego, performansu i nowej choreografii. Ta współczesna platforma jest kształtowana przez pryzmat kuratorskich fascynacji i poszukiwań.
Platformę Przewodnik taniec kreuje duet kuratorski, czyli Anna Królica i Adam Kamiński.
Kuratorzy: Anna Królica, Adam Kamiński
Organizator: Fundacja Performa
Partner: Stowarzyszenie JEST Człowiek
www.fundacjaperforma.com
Projekt jest dofinansowany ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu "Kultura w sieci”.