Jak zwiększyć znaczenie kultury w życiu społecznym z pomocą narzędzi i zasobów internetowych

Wpływ na zwiększenie znaczenia kultury w życiu społecznym za pomocą narzędzi i zasobów internetowych

Internet, jako narzędzie globalnej komunikacji, może stać się potężnym środkiem wspierającym rozwój i popularyzację kultury. Dzięki cyfryzacji i innowacyjnym platformom internetowym, dostęp do zasobów kulturowych stał się łatwiejszy, bardziej inkluzywny oraz dostosowany do potrzeb współczesnego społeczeństwa.

Cyfrowa dostępność kultury

Cyfrowa dostępność kultury nie tylko otwiera nowe możliwości uczestnictwa, ale również redefiniuje samą istotę doświadczenia artystycznego. Jak zauważa Jean Baudrillard, nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie wirtualnych kopii scenicznych przedstawień, które stają się nowym medium interakcji widzów z dziełem sztuki. W takich przedstawieniach, jak "Sacre" Klausa Obermaiera, uczestnicy mają możliwość obserwowania symultanicznie istniejących światów: rzeczywistego i wirtualnego. Wirtualna rzeczywistość wprowadza element immersji, który wzbogaca doświadczenie artystyczne, łącząc technologię 3D z dynamiczną choreografią.

Dzięki transmisjom na żywo i zaawansowanym systemom wideo, możliwe jest również przełamywanie barier geograficznych i kulturowych. Projekty takie jak "Replacement" Meg Stuart oraz "3D-ANCE" Barbary Bujakowskiej ukazują potencjał cyfrowych technologii w poszerzaniu form artystycznych. Multiplikacja obrazu tancerza czy zastosowanie technik montażu w czasie rzeczywistym zmienia formę choreografii i sposób odbioru przedstawienia, oferując widzowi nowe perspektywy.

Ponadto, inicjatywy takie jak "Kultura Dostępna" wspierają digitalizację zasobów kulturowych, umożliwiając globalny dostęp do archiwów i dziedzictwa kulturowego. Platformy te oferują nie tylko łatwy dostęp do wydarzeń kulturalnych, ale także udział w kulturze dla osób z różnymi potrzebami i ograniczeniami. Użytkownicy mogą uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych niezależnie od lokalizacji, co szczególnie wpływa na równość dostępu do kultury w obszarach wiejskich czy mniej uprzywilejowanych.

Takie podejście do cyfrowej kultury redefiniuje relacje między widzem a dziełem artystycznym, wprowadzając nowe, interaktywne formy uczestnictwa.

Wsparcie i Rozwój Nowych Form Kultury

Rozwój nowych form kultury staje się możliwy dzięki wykorzystaniu technologii, która redefiniuje tradycyjne podejścia artystyczne. W spektaklu "3D-ANCE" Barbary Bujakowskiej i Marcina Janusa nowe media zostały wykorzystane w celu multiplikacji wizerunku tancerki, co wpłynęło na formę choreografii i odbiór przedstawienia. Choć technologia ta nie dążyła do zatarcia granicy między rzeczywistością a sztuką, stworzyła iluzję, w której widzowie mogli jednocześnie obserwować ciało rzeczywiste i jego cyfrowy obraz.

Podobne podejście widoczne jest w spektaklu "Replacement" Meg Stuart, w którym nowe media służyły eksploracji relacji między ciałem a jego wirtualnymi odpowiednikami. Reżyserka wykorzystała technologię wideo i projekcji, by stworzyć dynamiczne przestrzenie artystyczne, które redefiniowały przestrzeń sceniczną oraz percepcję widza.

Współczesne projekty artystyczne, takie jak te, nie tylko poszerzają granice sztuki, ale również wspierają twórców w dotarciu do szerszej publiczności poprzez wykorzystanie narzędzi cyfrowych. Takie inicjatywy przyczyniają się do demokratyzacji kultury i umożliwiają eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu artystycznego.

Internet jako Platforma Edukacji Kulturowej

Internet oferuje niespotykane wcześniej możliwości edukacyjne w zakresie kultury, w tym dostęp do globalnych zasobów i nauki od uznanych ekspertów. Platformy takie jak **Coursera** czy **MasterClass** umożliwiają uczestnictwo w kursach prowadzonych przez artystów. Uczestnicy mogą uczyć się o tańcu, reżyserii czy innych formach artystycznych bez konieczności podróży czy ponoszenia wysokich kosztów.

Wirtualne muzea i biblioteki, takie jak Google Arts & Culture, oferują możliwość zwiedzania największych galerii sztuki oraz dostępu do unikatowych zasobów, takich jak nagrania historycznych przedstawień czy archiwa choreograficzne. Dzięki temu współczesny uczeń może analizować nie tylko teksty, ale i wizualne reprezentacje dzieł kulturowych, takich jak spektakle taneczne czy performanse historyczne.

Ponadto, internet umożliwia dostęp do wspólnych inicjatyw edukacyjnych, takich jak warsztaty online czy projekty badawcze dotyczące historii tańca i jego współczesnych reinterpretacji. Przykładem jest międzynarodowy projekt "Re-writing Dance Modernism: Networks", który bada sieci powiązań kulturowych między choreografami na przestrzeni wieków, łącząc teorię z praktyką performatywną.

Programy takie jak **"Kultura w sieci"**, realizowane przez Narodowe Centrum Kultury, dostarczają wsparcia finansowego dla instytucji i twórców, pomagając im przenieść działalność do internetu. Przykładem jest udostępnianie spektakli teatralnych w formie transmisji na żywo, co stało się szczególnie popularne w okresie pandemii COVID-19. Takie działania nie tylko utrzymały aktywność kulturalną, ale również otworzyły nowe perspektywy interakcji z publicznością.

Wykorzystanie internetu jako narzędzia edukacyjnego pozwala na nieustanne poszerzanie horyzontów i wprowadza nowe pokolenia artystów w kontekst globalnego dziedzictwa kulturowego. Wzbogacanie tradycyjnej edukacji o elementy cyfrowe wpływa na jakość kształcenia, dostosowując je do potrzeb dynamicznie zmieniającego się świata.

Międzynarodowa Współpraca Kulturowa

Internet stał się narzędziem umożliwiającym współpracę artystyczną na skalę globalną. Festiwale online, takie jak **Ars Electronica** czy **Edinburgh International Festival**, gromadzą artystów z różnych krajów, tworząc przestrzeń wymiany doświadczeń i kreacji.

Projekty takie jak "Connected Movement" łączą choreografów z Europy, Azji i obu Ameryk, pozwalając na wspólne tworzenie choreografii przy użyciu transmisji wieloekranowych. Tego rodzaju inicjatywy wzmacniają dialog międzykulturowy oraz promują różnorodność kulturową.

Na zakończenie tego tekstu warto zauważyć, że dzięki internetowi kultura staje się bardziej demokratyczna, dostępna i inkluzywna. Możliwość uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych, edukacji oraz współpracy międzynarodowej wpływa na rozwój społeczeństwa obywatelskiego, wspiera różnorodność i buduje poczucie wspólnoty. Narzędzia i zasoby internetowe przyczyniają się do wzrostu znaczenia kultury w życiu społecznym. Otwierają one nowe możliwości dla artystów i odbiorców, redefiniując sposób, w jaki doświadczamy i kultywujemy dziedzictwo kulturowe.

Tekst powstał w ramach stypendium KPO dla kultury 2024.

Autorka przy tworzeniu tekstu odniosła się do swoich publikacji oraz zaaplikowała na esej możliwości czata GPT.

Źródła:

Anna Królica, Sklonowani na swój obraz i podobieństwo. Ciało na scenie versus w rzeczywistości wirtualnej w: „Kulturaenter”, 2012 [przedruk: https://taniecpolska.pl/przedruk/sklonowani-na-swj-obraz-i-podobienstwo-cialo-na-scenie-versus-cialo-w-rzeczywistosci-wirtualnej/, dostęp: 29.12.2024) .

Anna Królica, Meg Strat - niepoprawna ryzykantka w „Dwutygodnik” 2013, nr 06, (dostęp 29.12.2024), https://www.dwutygodnik.com/artykul/4591-meg-stuart--niepoprawna-ryzykantka.html .

Anna Królica, Globalizm, transmisja i hipertekst, w : „Teatr” 2023 nr 09, (dostęp: 29.12.2024) https://teatr-pismo.pl/21146-globalizm-transmisje-i-hipertekst/

Przedsięwzięcie współfinansowane przez Unię Europejską Next Generation EU.